پاراگراف

انتخاب، حقیه که داریم و اگه این تصور رو داریم که افراد مطلوب ما رای نمیارن، باز هم نباید حقمون رو نادیده بگیریم. به عنوان مثال بنده الان در شرایطی قرار دارم که میدونم که یکی از کسانی که بهش رای میدم، تقریبا بعیده که به مجلس راه پیدا کنه و یکی دیگه هم احتمالش ضعیفه که رای بیاره، اما باز هم رای میدم، چرا؟ چون رای من دو پیغام داره، پیغام اول به کسانیه که بهشون رای میدم، این افراد و افراد همسو با این دو، متوجه میشن که رویکردشون پایگاه اجتماعی داره و همین مسئله باعث میشه با امید بیشتری کار کنن و قویتر بشن، پیغام دوم به پدرخوانده‌های لیست بنده که بفهمن مخالفانی دارن و این مخالفان فعالن و میدون رو خالی نمی‌کنن. حالا اگه رای ندم این دو پیغام ارسال میشه؟

خروج رو امروز تو جشنواره فیلم فجر دیدم، از آقای حاتمی‌کیا تشکر می‌کنم، واقعا لذت بردم، تماشاگرها هم انتهای فیلم، فیلم رو تشویق کردن، با توجه به واکنش‌های منفی زیادی که داره به فیلم میشه، وظیفه خودم دونستم که رضایتم رو اعلام کنم.

۸۲ سال پیش، در چنین روزهایی، ژاپن جنایت هولناکی را در نانجینگ چین انجام داد که به نظر می‌رسد که چندان رسانه‌ای نشده است و مردم اطلاعی از آن ندارند.